Kadınım

Kadınım,        

Yaşam çiçeğim,         

Yorgun gurbet akşamlarındaki tek gerçeğim.                      

Uzaktasın,                                                     

Beyaz çarşafına bürünmüş                                                               

Derin derin uyumaktasın...                                                   

Oysa ben,                                                                                                     

Siyâh-ı mâteme bürünmüş                                                    

Sabahı etmekteyim.                                                                         

Bir elimde sigaram,

Yalnızlığı içmekteyim,                                                                     

Sensizliği içmekteyim,                                                                     

Çaresizliği içmekteyim.

Biliyor musun?                                                                                            

Dünü düşünüyorum durmadan,                                                       

O rüyayı düşünüyorum, gözümü kırpmadan.           

 Bir başka güzeldin dün akşam

Çiçekler içinde sitr olmuş,

Bana koşmuştun.

Mutluluk budur diyordum,

Budur işte mutluluk.

Anlatamam duyduğum hazzı.

Geliyordun bana, çiçekler gibi,

Ve ben seni ilk defa seviyorum gibi

Çocuklar gibi şen şakrak,

Naralar atıyordum yerimde zıplayarak...

Çok güzeldin, bir nûr inmişti yüzüne,

Nergis görse kıskançlıktan bakamazdı gözüne.

Kadınımdın, örtünle bir başka güzeldin

Dahası o güzelliğinle yalnızca benimdin,

Yalnızca benimdin...